Dit zijn de verhalen van 1380 km fietsen door Japan. Een grote aanrader voor degenen die eens iets anders willen zien en meemaken dan Europa, maar niet zo extreem wil gaan als bijvoorbeeld China.
Bericht Sunday, 16-04-2006 – 06:42:36
We zijn in fukuoka aangekomen en zitten in een capsule hotel. Dat zijn kamers ter grote van een bed.
Ga nu wat eten want ik ben flauw van de honger. Fietsen zijn ok. 2 tassen van rob zijn stuk door het transport. Maar dat fiksen we wel. Hier is het 18graden en zon.
Bericht Thursday, 27-04-2006 – 06:55:48
Kon-ni-chi-wa, eindelijk een verhaal uit japan. Het viel niet mee om een plek te vinden waar je kan internetten. En nu is het zover, zit er een toets op de plek van de spatiebalk, waarmee het toetsenbord op japans springt. Dit is nu al 5 keer gelukt, en aangezien alle menus ook in het japans zijn, is het lekker makkelijk te zoeken hoe je dit weer terug moet zetten (voor de bijdehandjes: zelfde toets werkt niet!!).
In ieder geval zijn we goed aangekomen in japan met alle tassen en alle fietsen. Alleen in mijn waterdichte zak was een gat geschuurd ergens tussen schiphol en Osaka. Ook een paar van de spullen die er in zaten waren kapot (een voortasje en een slipper). Gelukkig hebben we het allemaal kunnen repareren met garen en tentlijm. Het hotel in Fukuoka (onze startplaats) was een capsulehotel. Dan krijg je een soort spelonk van 1x1x2 meter om in te slapen. Lekker goedkoop, maar je moet geen claustrofobie hebben. Je krijgt dan een “mooie” payama tot beschikking en je kan gebruik maken van de sauna (en diverse warme baden).
We merkten al gauw dat de conditie nog wel opgebouwd moest worden, want de eerste dagen waren zwaar, vooral toen we de eerste bergweg opgingen. We hebben nu iets meer dan 500 km gefietst. Van Fukuoka dwars over het eiland Kyushu, met de boot naar Shikoku en nu langs de kust naar het oosten in de richting van Tokyo. Het doel om Tokyo te halen binnen 4 weken gaan we niet halen, dus gaan we eerst naar Kyoto, dat is nog 10 tot 12 dagen fietsen vanaf waar we nu zijn (de stad Kochi midden op het eiland Shikoku). En dan zien we wel hoe we in Tokyo komen.
Omdat het om 7 uur al donker wordt, moeten we om een uur of 6 al een plek gevonden hebben. Om toch ergens te kunnen komen, staan we al vroeg op: rond 6.30. Een dag hebben we op een camping gestaan, koste 21 euro, en dan moest je ook nog bijbetalen voor de douches. Alle andere kampeerplaatsen waren gewoon ergens. We hebben al een paar mooie gehad. De eerste dag buiten de stad was net alsof we in de uiterwaarden van de waal stonden. Een paar dagen geleden hadden we uitzicht op de grote oceaan precies in oostelijke richting. Daarom zijn we de volgende ochtend nog vroeger opgestaan om de zonsopgang te bekijken.
We krijgen ook af en toe uitnodigingen om bij mensen thuis te komen. De eerste uitnodiging kregen we al in het vliegtuig van een vrouw die vlak bij Osaka woont. Gisteren haalde een vrouw ons in met de auto en nodigde ons uit voor thee. Dat hebben we gedaan, erg leuk om even in een japans huis te kijken. Als we wilden hadden we er ook kunnen eten en overnachten. Dat hebben we maar niet gedaan.
Eten is echt lekker, we proberen regelmatig wat zaken uit. Vooral sushi en noodlesoup vallen goed in de smaak. Een japans ontbijt hebben we nog niet geprobeerd, maar japans brood smaakt goed. Japanse supermarkten zijn ook goed, elke dag bezoeken we er wel een.
Het weer is ook uitstekend. De meeste dagen zijn zonnig, m`n handen zijn zitten weer helemaal rood en onder de blaasjes (Quassi: net als in Ierland). Ik heb factor 50 zonnebrandcreme gekocht maar dat helpt (nog) niet. Nu jeukt het enorm. Een paar dagen geleden hadden we echt een hele dag regen en waren door en door nat. Toen hebben we maar een hotel genomen om weer warm te worden en weer eens een keer te douchen na vijf dagen (ook heel fijn). Wassen in een rivier gaat ook wel goed, maar die hebben we niet altijd tot beschikking.
We zijn nog niet veel andere fietsers tegen gekomen, vandaag kwamen een japanse fietser met een kunstbeen tegen. Erg indrukwekkend dat ie dezelfde dingen als ons doet met een nepbeen. We komen op Shikoku wel veel wandelaars tegen die het eiland rondlopen om de 88 tempels te bezoeken (= ongeveer 2 maanden lopen). Af en toe loopt er 1 tussen die heeft een winkelwagen vol met spullen bij zich. Ook indrukwekkend als je bedenkt dat je die alle bergen op moet duwen. Communiceren met de mensen valt niet mee, af en toe tref je er eens een die wat engels kan. Vaak blijven ze gewoon doorkleppen in het japans, terwijl wij dan al gezegd hebben “wa-ka-ri-ma-sen” (ik versta het niet). Dan praten wij maar in het nederlands terug, om toch maar wat te zeggen
Bericht Saturday, 06-05-2006 – 04:25:30
Hoi allemaal, weer een bericht van de andere kant van de wereld. We zijn gisteren in Nara aangekomen wat net ten zuiden van Kyoto ligt. We hebben iets van 1100 kilometer gefietst en het fietsen is bijna afgelopen :-(. Vanaf nu is het Kyoto bezoeken, vervolgens met de trein naar Tokyo en dan… 🙁 weer naar nl.
Vanaf Kochi, de plaats waar we de eerste email gestuurd hebben, begonnen de japanners ons echt aardig te vinden. Ze begonnen blikjes drinken en eten weg te geven. Het begon met een paar blikjes koffie, chocolade van een paar schoolkinderen, sake van een japanner die ons op de foto wilde zetten, bier en chips toen we kampeerden op een parkeerplaats, en gisteren nog allerlei japanse snacks op een camping, toen een hele familie op m’n fiets gezeten had voor een mooie foto. Su-goi (gaaf!!) zeggen ze allemaal als ze ons zien aankomen. En een leuke reactie als we de paar japanse woorden die we geleerd hebben gebruiken tijdens het praten met hun. Vooral als we zeggen “Orranda ka-ra-ki mash-ta” (ik kom uit nederland) dan is de reactie weer su-goi!!
Eergisteren kwamen een engelsman tegen op een echte fiets (dus met bagage), die in japan woont. Hij is de hele dag met ons meegefietst en heeft een paar mooie verhalen over japanners verteld. Hij sprak een aardig woordje japans, dus toen we ‘s avonds in een plaatsje kwamen met een onsen (japans badhuis) kwam het goed van pas dat hij er bij was. We hebben voor een 2e keer op een camping gestaan. ‘s Avonds zijn we naar de onsen gereden en kon ik me na een week wassen in riviertjes eindelijk weer eens echt wassen. De onsen haalt het warme water uit de grond en, omdat er allemaal rare dingen in zit, is het dus goed voor je huid. Na 7 dagen zonder douche dus goed om alle vuiligheid en zweet van het lichaam te weken.
Een paar dagen geleden waren we weer op zoek naar een mooie kampeerplek. We kwamen net bij een tunnel aan die als een spiraal door de berg heen, via een grote brug weer een andere berg in, naar beneden draait. We besloten om de oude weg om de tunnel heen te nemen en toen kwamen we langs een leegstaand huis net onder de brug. De deur bleek open te staan en de begane grond lag helemaal vol met staalkabels en touwen. Dus blijkbaar was het huis gebruikt tijdens de bouw van de tunnel. De tweede verdieping was leeg op een bank en een kast na. Toen was het duidelijk, dit wordt onze overnachtingsplaats. Op deze plek heb ik ook japanse apen gezien (echte apen, geen mensen die op apen lijken).
Zodra je buiten de grote stad komt, is het land best mooi. Vaak hebben ze wel veel beton gebruikt om de natuur in bedwang (proberen) te houden. Maar in de bergen waar weinig mensen wonen is de natuur echt mooi. Deze week was het vakantieweek in japan, dus ook druk in de bergen. Gisteren toen we aankwamen in Nara en op zoek gingen naar een overnachtingsplaats, kwamen we uit bij de toeristeninfo. Daar zeiden ze, het kan best wel eens heel moeilijk worden om wat te vinden. We dachten: we zien wel, we kunnen altijd nog in het park kamperen. We kregen een lijstje adressen mee, en de eerste waar we kwamen had al plek. Lekker druk dus 😉 !!
Japanners zijn ook goed in het bouwen van tunnels. De langste tunnel die we gehad hebben is 1,6 km. Gelukkig hebben de meeste tunnels een soort van voetpad, zodat je veilig door de tunnel heen kan rijden. Een keer kwamen we op 1000 meter hoogte bij een tunnel van 1200 meter lengte uit. Deze tunnel had geen verlichting en was dus aardedonker. Dit was ook wel een aardige ervaring.
Ander goed nieuws is, mijn handen zijn weer bijna genezen. Het jeukt in ieder geval niet meer.
We hebben gehoord dat er komende weken een sumo toernooi is in Tokyo, dus we gaan proberen dit te bezoeken. En een uitdaging wordt nog om de fietsen op te sturen naar het vliegveld in Tokyo, zodat we daar niet mee hoeven te slepen in de stad.
Sayo-na-ra (goodbey) uit japan, Rob + Ferry
Bericht Tuesday, 09-05-2006 – 12:17:12
We zijn nu in Kyoto, morgen gaan we met de shinkansen naar Tokyo.
Bericht Friday, 12-05-2006 – 14:41:00
We zijn afgelopen zondag vanuit Nara in de regen naar Kyoto gefietst. Erg nat wordt het soms hier. In Kyoto wat standaard toeristische dingen bekeken. Toch wel handig om een fiets bij te hebben. Afgelopen woensdag zijn we met de shinkansen naar Tokyo gegaan. Natuurlijk was het lastig om de fiets mee te nemen. Deze moet een beetje ingepakt worden, zodat het niet meer zo zichtbaar is dat het om een fiets gaat. De overige bagage hadden we al opgestuurd naar het vliegveld, zodat het minder slepen was. De fiets was te groot voor betreffende firma om deze mee te nemen. Met deze trein leg je in 2 en een half uur 500 km af. Gisteren zijn we naar de Sumo wedstrijden geweest. Enorm groot en lomp zijn die gasten. Daarna nog een beetje rondgekeken bij Sony en in het drukke centrum van Tokyo. We werden in Tokyo achternagezeten door de parkwacht toen we lekker door het park aan toeren waren. Het hotel leek erg op een gevangenis. Ik paste net in de lengte tussen de muren in , uitrekken ging dus niet en het raam had tralies.
Vanochtend zijn we van Tokyo naar Narita gefietst. Door Tokyo uit te fietsen krijg je ook een idee van hoe groot deze stad eigenlijk is. Het duurde 20 km voor we over een rivier een andere stad inkwamen. Het duurde 40 km voor we uit de bebouwing waren. En dan zaten we ook nog aan de goede kant van de stad. We hebben nu meer dan 1300 km afgelegd. Morgen nog met een fietsdoos op de rug naar het vliegveld fietsen en dan is het afgelopen.